به گزارش سایت کوچک جنگلی، روح الله پوراسماعیلی فومنی طی یادداشتی نوشت:
عصر دیروز (شنبه ۲۲ آبان) در معیت سردار کریمی قدوسی نماینده محترم مردم مشهد که برای سخنرانی در یک همایش به رشت سفر کرده بود بر سر مزار سردار جنگل شهید میرزا کوچک خان جنگلی در محله سلیمانداراب رشت حاضر شدیم.
ایشان پس از از فاتحه و خواندن سنگ قبر میرزا عنوان کرد؛ بر اساس تاریخ شهادت سال ۱۳۰۰ امسال صدمین سالگرد شهادت میرزاست. حتما تدارک ویژهای برای بزرگداشت یکصدمین سالگرد شهادت ایشان دیدهاید…
مانده بودم که واقعاً جواب ایشان را چه بدهم؟! از بیعرضگیهایی که امسال اتفاق افتاده؟! از بیتفاوتیهایی که در جهت بزرگداشت یکصدمین سالگرد صورت گرفته؟! از تقلیل یک مراسم بزرگ و باشکوه که باید به صورت کنگرهای عظیم برگزار شود به یک برنامه دم دستی؟! ازعدم وجود یک مدیریت واحد کارآمد برای بزرگداشت یکصدمین سال؟! از از از…
آیا واقعاً فضای استان ما و به ویژه شهر رشت شبیه بزرگداشت یکصدمین سالگرد شهادت یک ابر مرد و یک قهرمان ملی است؟! اگر میرزا، شهیدی در آذربایجان و خراسان و اصفهان و لرستان و خوزستان و مازندران و جاهای دیگر بود هم اینگونه تقدیرمیشد؟! فضای مردمی و استانی آنها شبیه همین فضای ما بود؟!
چندین سال است برای اینکه شخصیت میرزا توسط عناصر لائیک و غیرمذهبی مصادره نشود، سعی شده است، وجه مذهبی شخصیت او پر رنگتر و مراسمهای سالگرد با یک رویکرد مذهبی و البته با شلختگی که بیشتر شبیه مراسم ختم بود، برگزار شود!
اینکه دغدغه مصادره نادرست و نامطلوب شخصیت مذهبی و ملی میرزا را داشته باشیم دغدغه درستی است. اما متاسفانه برای اجرای مراسمات سالگرد آن از افرادی استفاده شده است که تخصص و ذوقی در زمینه برگزاری مراسمات اینچنینی نداشته اند!
با این رویه، امسال نیز که باید مراسم عظیم و باشکوهی که اوج ذوق و سلیقه هنری و آیینی و بومی در آن تجلی داشته باشد، برگزار شود، اتفاق نخواهد افتاد و تقریباً مانند گذشته برگزار خواهد شد!
آیا نباید غیر از آنکه به ابعاد مذهبی شخصیت میرزا میپردازیم به ابعاد ملی آن نیز توجه کنیم؟! آیا نباید در یکصدمین سالگرد شهادت میرزا بزرگداشت آن را به صورتی کنگرهای عظیم برگزار کنیم؟! آیا نباید با هماهنگیهای لازم پیامی از مقام معظم رهبری برای این کنگره دریافت کنیم؟! آیا نباید از شخصیتهای برجسته و محققین و پژوهشگران تاریخی در حوزه نهضت جنگل و تاریخ گیلان زمین در این کنگره استفاده میشد؟! آیا نباید از جلوههای هنری ویژه و مراسمات گوناگون که لازمه برگزاری یک کنگره عظیم هستند استفاده کنیم؟!
آیا نباید یک دبیرخانه دائمی از سال گذشته تا امسال دایر میشد و مقالات داخلی و خارجی را برای برگزاری این کنگره دریافت میکرد؟! آیا نمیتوانستیم از اندیشمندان و شخصیتهای برجسته علمی و تاریخی و پژوهشی کشورهای حوزه دریای خزر که مرتبط با موضوع نهضت جنگل هستند دعوت میکردیم؟! آیا و آیا و آیا…
بیان این حرفها فقط ابراز ناراحتی و دلواپسی است و دردی را قطعا دوا نخواهد کرد و البته آنهایی که باید به فکر این کنگره میبودند الان به فکر دادن لیستها و گرفتن مناصب هستند و دیگر وقتی برای پرداختن به شهید مظلوم دیارمان، سردار مظلوم جنگل ندارد… با این تفاسیر حرفی باقی نمیماند جز اینکه بگوییم؛
ای میرزا، ای سردار جنگل، ای سردار جهادکبیر، شرمندهایم!
